της Μελίττας Γκουρτσογιάννη
Το Βήμα
28 Μαρτίου 2011
Κάποιος πολιτικός είχε πεί ότι “Οι Έλληνες δεν επιλέγουν τυράννους. Αρνούνται την τυραννία!”
Δυστυχώς φαίνεται ότι οι Έλληνες επιλέγουν τυράννους. Πρώτα τον Μιλόσεβιτς. Τώρα τον Καντάφι. Γιατί, τι άλλο σημαίνει το γεγονός ότι στη χώρα μας δεν έχει γίνει ούτε μία εκδήλωση συμπαράστασης στην “αραβική άνοιξη”, στον αγώνα των Λίβυων και των άλλων λαών της άμεσης γειτονιάς μας για ελευθερία και δημοκρατία; Αντίθετα έγιναν διαδηλώσεις “κατά του πολέμου των ιμπεριαλιστών”. Και αυτό μεν δεν με εκπλήσσει από τη μεριά της Αριστεράς, που έχει υποστηρίξει τόσους και τόσους τυράννους. Όσο για όλους αυτούς που δηλώνουν “επαναστάτες”, ιδού πεδίο δόξης, γιατί δεν πάνε να πολεμήσουν στο πλευρό των Λυβίων επαναστατών, όπως κάποτε στον Ισπανικό εμφύλιο τόσοι Έλληνες εθελοντές- δημοκράτες, κομμουνιστές και αναρχικοί; Δεν περίμενα, τόσα χρόνια μετά τους πολέμους της Γιουγκοσλαβίας το γενικώτερο κλίμα να θυμίζει πάλι κάτι από εκείνη την εποχή.
Η κυβέρνηση άτολμη, έχασε την ευκαιρία να πάρει πρωτοβουλίες, σύμφωνες και με την ηθική, αλλά και με την ιστορική και γεωπολιτική της θέση στη Νότια Μεσόγειο. Τα ελληνικά media μιλούν για “επέμβαση κατά της Λιβύης” και δανείζονται επιχειρήματα από τη Ρωσία και την Κίνα, τα διαμάντια αυτά της δημοκρατικής σκέψης! Δηλαδή θα έπρεπε ο Καντάφι να μείνει ανενόχλητος να εξολοθρεύσει το άνθος του Λιβυκού λαού; Μερικές φορές η ανθρώπινη βλακεία μπορεί να γίνει εντελώς απάνθρωπη.
Περισσότερα
