Το αίμα και το δίκαιο

του Πάσχου Μανδραβέλη

Καθημερινή
3 Φεβρουαρίου 2011

Μια απορία έχουμε: το «δίκιο του αίματος» επιτρέπει στους μετανάστες να ψηφίζουν για διαχειριστή της πολυκατοικίας τους ή κι εκεί πρόβλεψε ο –κατά ΣτΕ– συνταγματικός νομοθέτης την εθνική ομοιογένεια; Η απόφαση του Δ΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας δεν είναι χειρότερη από έγκλημα, είναι βλακώδης. Και ηθικά και πολιτικά, αλλά κυρίως νομικά.

Κατά τους δικαστές του Τμήματος (πρόεδρος Σωτ. Ρίζος και εισηγητής Ε. Αντωνόπουλος), ο συνταγματικός νομοθέτης «εμερίμνησε να διαφυλάξει την εθνική ομοιογένεια του κράτους, μεταξύ των άλλων και διά της θεσπίσεως δικαίου ιθαγένειας, του οποίου οι ρυθμίσεις εβασίζοντο, κατ’ αρχήν, στο σταθερό κριτήριο του “δικαίου του αίματος” (ius sanguinis), δηλαδή την καταγωγή από Ελληνες γονείς». Ολο το αίμα πρέπει να είναι ελληνικό ή μπορούν οι παππούδες τους π.χ. να είναι Εβραίοι; Διότι, αν μη τι άλλο, οι νόμοι της Νυρεμβέργης, δεν άφηναν νομικές ασάφειες. Π.χ. το «Ελληνες γονείς» (δηλαδή δύο), αφήνει κενά και θα πρέπει να ρωτήσουμε: ο πρωθυπουργός της χώρας μπορεί να ψηφίζει ή μήπως πρέπει να τού βγάλει απαγορευτικό το ΣτΕ.;

Περισσότερα