Καθημερινή
18 Μαΐου 2011
Οι δύο φόνοι της περασμένης εβδομάδας, του 44χρονου Ελληνα και του 21χρονου μετανάστη ως εκδίκηση, έδωσαν ακόμη μία φορά την ευκαιρία να ξαναδούμε σε δράση το δίπολο «ακροδεξιοί» και «ακροαριστεροί». Οι δύο αυτές ομάδες εμφανίζονται αντίθετες, αλλά ταυτίζονται πλήρως σε καίρια ζητήματα, όπως ο αντισημιτισμός, ο αντικαπιταλισμός, ο αντιδυτικισμός. Οπως όλες οι αντίθετες ακραίες ιδεολογίες, αλληλοτροφοδοτούνται. Καθεμία διευκολύνει τη στρατολόγηση μελών από την άλλη. Για παράδειγμα, οι «φίλοι των μεταναστών» της Υπατίας οδήγησαν -με τη βοήθεια του ΣΥΝ- τους μετανάστες σε μια πύρρειο νίκη. Κέρδισαν τη μη απέλαση, αλλά εμφανίστηκαν τόσο αντιπαθείς στα μάτια των πολιτών, που συσπείρωσαν κάποιους πολίτες στην ακροδεξιά. Το ίδιο είχε καταφέρει η ακροαριστερά και στον Αγ. Παντελεήμονα.
Ενωμένοι είναι επίσης στη χιτλερική αρχή της συλλογικής ευθύνης. Οι ακροδεξιοί χτυπούν και σκοτώνουν οποιονδήποτε μετανάστη αδιακρίτως. Και οι ακροαριστεροί χτυπούν και σκοτώνουν οποιονδήποτε αστυνομικό αδιακρίτως ή καίνε την Αθήνα για να βλέπουν «εικόνες από το μέλλον» (ημερολόγιο Αυγής). Το Σάββατο κατάφεραν ένα καίριο χτύπημα στην αστική τάξη βάζοντας μπουρλότο στο αστυνομικό τμήμα Εξαρχείων. Αδιαφόρησαν για μας που ψωνίζαμε δίπλα, στη λαϊκή. Από τύχη δεν είχαμε νεκρούς.
Περισσότερα
