Το Βήμα
5 Μαΐου 2011
Η χειρότερη υποβάθμιση της Ελλάδος δεν είναι αυτή που προέρχεται από τους γνωστούς οίκους αξιολόγησης (Moody’s, Standard & Poor’s, Fitch) και χαρακτηρίζει τα ελληνικά ομόλογα σκουπίδια. Οι αξιολογήσεις αυτές αντανακλούν σε μεγάλο βαθμό την εικόνα που έχουν οι διεθνείς αγορές για την Ελλάδα και δεν διαφέρουν σε τίποτα από τις περισσότερες αναλύσεις που θα διαβάσει σε κανείς στα εγκυρότερα διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Αλλά αυτή η υποβάθμιση δεν είναι η χειρότερη, γιατί υπάρχει μια άλλη, που λαμβάνει χώρα σχεδόν κάθε εβδομάδα τα τελευταία είκοσι χρόνια. Η υποβάθμιση αυτή καταβαραθρώνει το ελληνικό «κράτος δικαίου», τους θεσμούς, τη δημοκρατία μας και κυρίως τα δικαιώματα στο επίπεδο των σκουπιδιών. Μόνο που εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με ένα διεθνή οίκο αξιολόγησης αλλά με έναν ελληνικό οίκο ρύθμισης. Με μια «ανεξάρτητη» αρχή: το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ).
Αυτή η «ανεξάρτητη» αρχή ιδρύθηκε το 1989 και κατοχυρώθηκε συνταγματικά με την αναθεώρηση του Απριλίου 2001. Για να κατοχυρωθεί η «ανεξαρτησία» της έναντι της εκτελεστικής εξουσίας συνδέθηκε άμεσα με το Κοινοβούλιο το οποίο επιλέγει (με πλειοψηφία των 4/5 της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής) τα επτά μέλη του που θα υπηρετήσουν για τέσσερα χρόνια και μέχρι δύο θητείες.
Η φιλοσοφία του ΕΣΡ περιγράφεται καλύτερα από το ίδιο: «Η τηλεόραση είναι δημόσιο αγαθό και παραχωρείται η δυνατότητα χρήσεως σε τηλεοπτικούς σταθμούς για την προβολή προγραμμάτων εντός των ορίων που διαγράφονται από την προαναφερθείσα διάταξη του Συντάγματος, δηλαδή προς μετάδοση πληροφοριών και ειδήσεων, προϊόντων λόγου και τέχνης και πάντοτε με ποιοτική στάθμη που επιβάλλει η πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας και ο σεβασμός της αξίας του ανθρώπου». Αυτή η ηθικοπλαστική αποστολή του έχει ανατεθεί (δυστυχώς) από το άρθρο 15, παρ. 2 του εξαιρετικά πατερναλιστικού Συντάγματος μας. Το άρθρο 15 μαζί με το εξίσου συντηρητικό και απαράδεκτο άρθρο 16 αποτελούν (ιδίως όπως εφαρμόζονται) όνειδος για μια φιλελεύθερη δημοκρατία που είναι και μέλος της ΕΕ.
Σύμφωνα λοιπόν με τον κανονισμό του ΕΣΡ: «οι ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές πρέπει να εξασφαλίζουν την ποιοτική στάθμη που επιβάλλει η κοινωνική αποστολή της ραδιοτηλεοράσεως και η πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας, ενώ εξάλλου πρέπει να τηρούνται οι γενικά παραδεκτοί κανόνες της ευπρέπειας και καλαισθησίας στη γλώσσα και στη συμπεριφορά» (sic). Ανατριχιάσατε;
Διαβάστε εδώ την συνέχεια του άρθρου
Διόρθωση: ο βουλευτής της Ν.Δ. κ. Κ. Τζαβάρας διέψευσε ότι έκανε καταγγελία. Διαβάστε το ρεπορτάζ στο Βήμα. Διαβάστε επίσης εδώ ένα ακόμα ρεπορτάζ του Βήματος (με την απάντηση του ΕΣΡ στην κριτική).
Εδώ θα βρείτε άλλο ένα σχετικό άρθρο μου (για τους περιορισμούς της ελευθερίας του λόγου στην Ελλάδα) και εδώ μπορείτε να συμμετάσχετε σε ένα σχετικό cause στο Facebook.
Εδώ θα βρείτε το άρθρο του Χαράλαμπου Ανθόπουλου. Η μονογραφία του Σταύρου Τσακυράκη έχει δυστυχώς εξαντληθεί.
Εδώ θα βρείτε την ιστοσελίδα του ΕΣΡ και εδώ μπορείτε να βρείτε δύο παλαιότερες αποφάσεις του ΕΣΡ για το Ράδιο Αρβύλα.
Eδώ μπορείτε να διαβάσετε την απόφαση Hustler Magazine, Inc. v. Falwell του Ανώτατου Δικαστηρίου των Η.Π.Α. (1988) και εδώ να μάθετε περισσότερα για την υπόθεση στην οποία βασίστηκε η ταινία του Milos Forman The People vs. Larry Flynt (1996).
Το βιβλίο του Fareed Zakaria θα το βρείτε εδώ:
Δείτε τέλος ένα σχετικό απόσπασμα από το Ράδιο Αρβύλα.
