της Ξένιας Κουναλάκη
Καθημερινή
21 Φεβρουαρίου 2013
Ενας «αντισυμβατικός» Ελληνας καλλιτέχνης, ο Τζίμης Πανούσης, προωθεί τη νέα του παράσταση με έμβλημα «το άστρο του Δαβίδ με τη σβάστικα, ένα σύμβολο που εκφράζει την παγκόσμια πραγματικότητα», όπως εμφανίζεται να εξηγεί στα σχετικά ρεπορτάζ ο «Τζιμάκος». Στις συνεντεύξεις που δίνει, κάνει λόγο για «Εβραιοναζήδες» που «την έχουν κάνει πάρα πολύ καλά τη δουλειά», το γνωστό «οργανωμένο σχέδιο», το οποίο δε μας αποκαλύπτεται ακριβώς γιατί εμπίπτει στη σφαίρα της συνωμοσιολογίας.
Ολα αυτά λέγονται χωρίς να κουνηθεί φύλλο, ουδείς αντιδρά για τον απροκάλυπτο αντισημιτισμό του, τη χυδαία εξίσωση Ναζί και Εβραίων και τη συνεπαγόμενη υποβάθμιση της σημασίας του Ολοκαυτώματος. Στις δυτικοευρωπαϊκές κοινωνίες θα είχαν σηκωθεί κι οι πέτρες, εδώ δεν τρέχει κάστανο. Κι αυτό επειδή στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο φορέας της άποψης ανήκει στον χώρο της εξωσυστημικής Αριστεράς, άρα δύσκολα μπορεί να κατηγορηθεί για ακροδεξιά ρητορική και διασπορά μίσους. Πρέπει πλέον να ασχοληθούμε σοβαρά με την ευκολία με την οποία διατυπώνονται τέτοιου είδους θέσεις, λόγος αντισημιτικός, ρατσιστικός, σεξιστικός, όχι μόνον χωρίς να εφαρμόζεται ο περίφημος (ανενεργός μέχρι στιγμής) νόμος περί εχθροπάθειας, αλλά ερήμην οιασδήποτε αντίδρασης από κόμματα, φορείς, κοινωνία των πολιτών. Επιπλέον, μια δεύτερη μεγάλη συζήτηση που πρέπει να ανοίξει είναι ο αντισημιτισμός και η Αριστερά στην Ελλάδα.
Περισσότερα
