Καθημερινή
26 Απριλίου 2013
Ο Δημήτριος Ευρυγένης υπηρέτησε ως καθηγητής του Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Κατά την Κατοχή, δραστηριοποιήθηκε στο Εθνικό Ενωτικό Κόμμα του Παναγιώτη Κανελλόπουλου. Αντιστασιακός και κατά τη χούντα, μετά το 1974 βρέθηκε στο πλευρό του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ως υφυπουργός Παιδείας. Το 1984, στις ευρωπαϊκές εκλογές, τέθηκε επικεφαλής του ψηφοδελτίου της Νέας Δημοκρατίας. Μετά τις εκλογές εκείνες, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συγκρότησε εξεταστική επιτροπή, επιφορτισμένη να μελετήσει το φαινόμενο της ανόδου του φασισμού και του ρατσισμού. Εισηγητής ορίστηκε ο Ευρυγένης. Οι εργασίες της επιτροπής συνάντησαν την αντίδραση του Ζαν-Μαρί Λεπέν, ο οποίος μάλιστα στράφηκε και δικαστικά κατά της απόφασης για τη συγκρότησή της.
Τον Νοέμβριο του 1985, πάντως, ο Ευρυγένης κατέθεσε τη σχετική έκθεση. Στο ελληνικό κοινό, τα βασικά της πορίσματα παρουσιάστηκαν σε ειδικό τομίδιο της «Καθημερινής»: Μιχ. Σταματελάτος, «Ο φασισμός και ο ρατσισμός στη σημερινή Ευρώπη», Εκδόσεις Καθημερινής, 1987.
Στην έκθεσή του, ο Ευρυγένης έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για τη γοητεία του κακού που, προωθώντας την παροξυσμική βία, εξακολουθούσε να ασκεί ο ναζισμός. Τόνισε ότι η σύμπλευση φασισμού και ρατσισμού δεν είναι αναγκαία: είναι δυνατόν κάποιος να είναι φασίστας χωρίς να είναι ρατσιστής, και το αντίθετο. Είναι όμως αδύνατον να είναι κάποιος ρατσιστής και ταυτόχρονα δημοκράτης. Οπωσδήποτε, υπογράμμισε, ο σεβασμός και η νηφάλια προάσπιση μιας εθνικής παράδοσης δεν αρκούν για να επισύρουν την κατηγορία του ρατσισμού.
Περισσότερα
