του Παύλου Τσίμα
Τα Νέα
29 Ιανουαρίου 2011
Την περασµένη Δευτέρα, την ηµέρα που οι περίπου 300 μετανάστες ξεκινούσαν από τα Χανιά να καταλάβουν τη Νοµική, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωµάτων δηµοσίευε μια απόφαση η οποία, σε αντίθεση με την κατάληψη, πέρασε μάλλον απαρατήρητη. Το Δικαστήριο καταδίκασε το Βασίλειο του Βελγίου σε αποζηµίωση υπέρ ενός αφγανού πρόσφυγα, τον οποίο οι βελγικές Αρχές είχαν επαναπροωθήσει στην Ελλάδα. Η οποία Ελλάδα, κατά το Δικαστήριο, είναι χώρα όπου δεν τηρείται η ευρωπαϊκή σύµβαση για τα ανθρώπινα δικαιώµατα, όπου τα δικαιώµατα των αιτούντων άσυλο δεν γίνονται σεβαστά και όπου δεν πρέπει να στέλνονται οι πρόσφυγες διότι κινδυνεύουν να υποστούν συµπεριφορά απάνθρωπη και μειωτική!
Η υπόθεση με δυο λόγια: ένας Αφγανός έφυγε από την Καµπούλ το 2008, πέρασε στο Ιράν κι από εκεί, ακολουθώντας τη διαδροµή της καθόδου των μυρίων, έφθασε στην ελληνική θάλαττα. Πέρασε παράνοµα σε ελληνικό έδαφος και στη συνέχεια ταξίδεψε στο Βέλγιο, όπου και έκανε αίτηση παροχής πολιτικού ασύλου. Οι βελγικές Αρχές, όµως, εφαρµόζοντας τον κανονισµό «Δουβλίνο 2» (που προβλέπει ότι άσυλο μπορούν να ζητήσουν οι πρόσφυγες μόνον στην πρώτη ευρωπαϊκή χώρα, στο έδαφος της οποίας εισήλθαν παράνοµα) τον έστειλαν πίσω στην Ελλάδα, όπου συνελήφθη, έµεινε κρατούµενος υπό άθλιες συνθήκες και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε να ζει στους δρόµους, χωρίς η αίτησή του να εξεταστεί ποτέ.
Η απόφαση αυτή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου έχει και μια θετική, για εµάς, πλευρά: βάζει τέλος στην πρακτική της επαναπροώθησης, βάσει της οποίας, μέσα στο 2010 μόνον, περίπου 7.000 μετανάστες επεστράφησαν στη χώρα μας, από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ικανοποιεί,έτσι, ένα ελληνικό αίτηµα. Αλλά το ικανοποιεί με έναν εξευτελιστικό και πολύ επικίνδυνο για τη χώρα τρόπο.
Περισσότερα