Monday, January 31, 2011
Η κατάληψη και η υποκρισία
Προέδρου της Εθνικής Επιτροπής για τα ∆ικαιώµατα του Ανθρώπου
Τα Νέα
31 Ιανουαρίου 2011
Η κατάληψη της Νοµικής αποτελεί µεγάλων διαστάσεων ανοησία. Η εµπλοκή των µεταναστών στη στρατηγική της έντασης και η υπαγωγή του πολιτικού / ανθρωπιστικού ζητήµατός τους στο φορτισµένο ζήτηµα του πανεπιστηµιακού ασύλου είναι αστοχία ολκής. Επιπλέον, η υπόνοια ότι µπορεί να χρησιµοποιούνται τα σώµατα των µεταναστών ως πολιτικό κεφάλαιο προκαλεί θυµό.
Αυτή η πολιτική τύφλωση τµηµάτων της Αριστεράς προκάλεσε αντίδραση πρωτοφανή σε ένταση. Η ανόητη κατάληψη της Νοµικής µοιάζει να ξύπνησε τον φόβο ότι θα αφήσουν οι µετανάστες τα υπόγεια και τα χωράφια για να γίνουν µέρος της παρανοϊκής νεοελληνικής δηµόσιας σκηνής. Η κατάληψη επισκίασε την απεργία πείνας για τα πραγµατικά προβλήµατα. Η συζήτηση επικεντρώθηκε στο πανεπιστηµιακό άσυλο και την ταυτότητα των εµπνευστών της κατάληψης.
Η συζήτηση αυτή παγιδεύεται µεταξύ δυο αλληλοτροφοδοτούµενων µαξιµαλισµών: «νόµιµοι όλοι» εναντίον τού «να φύγουν όλοι». Πάλι αποδείχτηκε πως η ρητορεία περί άνευ όρων νοµιµοποίησης τών χωρίς χαρτιά είναι θείο δώρο για τους ηγήτορες του φόβου – µιντιακούς και κοινοβουλευτικούς. Το εγχείρηµα της κατάληψης άνοιξε την πόρτα στα λιοντάρια και τα άφησε να «περιποιηθούν» τους µετανάστες. Το ερώτηµα όµως παραµένει: η αυτοϋπονόµευση του αιτήµατος αρκεί για να µας αποσπά από το µείζον; Μπορεί η ελληνική κοινωνία να αποφεύγει εσαεί τη συγκρότηση ενός πλέγµατος δικαιωµάτων όσων επί µακρόν διαβιούν εδώ; Πόση τύφλωση απαιτείται για να µη βλέπουµε τους ανθρώπους -σκιές; Πόση υποκρισία για να παραγνωρίζουµε ότι η έως δουλείας εργασιακή εκµετάλλευση σχετίζεται άµεσα µε το καθεστώς διαµονής τους; Πόση µανία αυτοκαταστροφής για να παραβλέπουµε πως η θεσµική αφάνεια χιλιάδων µεταναστών τροφοδοτεί παραβατικότητα και προβλήµατα κοινωνικής συνοχής; Πόση ανοχή για να επιτρέπουµε στους ψηφοσυλλέκτες υποστηρικτές αυτής της αφάνειας ανερυθρίαστα να καµώνονται πως κόπτονται για τη δηµόσια ασφάλεια;
Περισσότερα
Sunday, January 30, 2011
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων προασπίζει τα δικαιώματα των αιτούντων άσυλο στην ΕΕ
21 Ιανουαρίου 2011
Στις 21 Ιανουαρίου, το Τμήμα Μείζονος Συνθέσεως του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρώπινων Δικαιωμάτων (ΕΔΔΑ) αποφάνθηκε, κατά πλειοψηφία, για την υπόθεση M.S.S. κατά Βελγίου και Ελλάδας (Αρ. Αίτησης 30696/09), ότι το Βέλγιο και η Ελλάδα είχαν παραβιάσει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (ΕΣΔΑ).Το Κέντρο AIRE και η Διεθνής Αμνηστία θεωρούν ότι η σημερινή απόφαση-ορόσημο θα έχει διαρκές αντίκτυπο, ενισχύοντας την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων των αιτούντων άσυλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).
Τα κράτη μέλη της ΕΕ δεσμεύονται από τις ελάχιστες απαιτήσεις που διατυπώνονται στο δίκαιο της ΕΕ και από τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα τα οποία εγγυάται η ΕΣΔΑ. Υπό το φως αυτών των δεσμεύσεων, η σημερινή απόφαση επιβεβαιώνει ότι τα κράτη πρέπει να εξασφαλίζουν την πρόσβαση σε αποτελεσματικές διαδικασίες ασύλου και επαρκείς συνθήκες υποδοχής για τους αιτούντες άσυλο. Πρέπει, επίσης, να εξασφαλίζουν αποτελεσματικά μέσα προσφυγής κατά των παραβιάσεων ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η Ελλάδα δεν διέθετε αποτελεσματικό σύστημα ασύλου σε λειτουργία. Αποφάνθηκε, επίσης, ότι, κρατώντας τον M.S.S., αφγανό αιτούντα άσυλο, σε εξευτελιστικές συνθήκες και επειδή οι συνθήκες διαβίωσής του μετά την απελευθέρωσή του ήταν επίσης εξευτελιστικές, η Ελλάδα είχε παραβιάσει την ΕΣΔΑ. Το Δικαστήριο θεώρησε επίσης ότι, ως αποτέλεσμα των μεγάλων δομικών ελλείψεων στην ελληνική διαδικασία ασύλου, η Ελλάδα είχε στερήσει από τον M.S.S. την ευκαιρία για αποτελεσματική εξέταση του αιτήματός του για άσυλο. Το Δικαστήριο έλαβε υπ’ όψιν το γεγονός ότι δεν υπήρχε αποτελεσματικός μηχανισμός για να αναγάγει τις καταγγελίες ανθρώπινων δικαιωμάτων του M.S.S. στην Ελλάδα σε ξεχωριστή παραβίαση των υποχρεώσεων της χώρας υπό την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρώπινων Δικαιωμάτων. Συνεπώς, αποφάνθηκε ότι η Ελλάδα είχε παραβιάσει το δικαίωμα του M.S.S. σε ένα αποτελεσματικό μέσο προσφυγής.
Περισσότερα
Saturday, January 29, 2011
Egypt and the eclipse of the Muslim Brotherhood
Quilliam
January 28, 2011
Western analysts and policy-makers have long argued that in most Middle Eastern countries Islamists, and in particular the Muslim Brotherhood, constitute ‘the only real opposition’ to ruling regimes. Recent and ongoing events in Egypt, Tunisia and elsewhere suggest that this analysis may have been mistaken. The popular revolts have erupted across the Middle East that are grassroots, largely leaderless movements composed of a broad cross-section of society protesting against dictatorship, corruption and poverty. These movements appear to be largely secular. The protestors have, as far as can be judged at present, not only bypassed Islamist organisational structures but have also adopted hardly any of the Islamists’ policies, slogans or ideologies, demanding instead only more jobs, cheaper food, political freedom and accountable government and an end to repression.
Although protests across the region are still ongoing it is possible to draw some early conclusions. Through looking at unfolding events in Egypt, this briefing paper aims therefore to explain this emerging trend and to highlight some potential implications for western policy-makers.
More
January 28, 2011
Western analysts and policy-makers have long argued that in most Middle Eastern countries Islamists, and in particular the Muslim Brotherhood, constitute ‘the only real opposition’ to ruling regimes. Recent and ongoing events in Egypt, Tunisia and elsewhere suggest that this analysis may have been mistaken. The popular revolts have erupted across the Middle East that are grassroots, largely leaderless movements composed of a broad cross-section of society protesting against dictatorship, corruption and poverty. These movements appear to be largely secular. The protestors have, as far as can be judged at present, not only bypassed Islamist organisational structures but have also adopted hardly any of the Islamists’ policies, slogans or ideologies, demanding instead only more jobs, cheaper food, political freedom and accountable government and an end to repression.
Although protests across the region are still ongoing it is possible to draw some early conclusions. Through looking at unfolding events in Egypt, this briefing paper aims therefore to explain this emerging trend and to highlight some potential implications for western policy-makers.
More
Παίζοντας µε τη φωτιά
Τα Νέα
29 Ιανουαρίου 2011
Την περασµένη Δευτέρα, την ηµέρα που οι περίπου 300 μετανάστες ξεκινούσαν από τα Χανιά να καταλάβουν τη Νοµική, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωµάτων δηµοσίευε μια απόφαση η οποία, σε αντίθεση με την κατάληψη, πέρασε μάλλον απαρατήρητη. Το Δικαστήριο καταδίκασε το Βασίλειο του Βελγίου σε αποζηµίωση υπέρ ενός αφγανού πρόσφυγα, τον οποίο οι βελγικές Αρχές είχαν επαναπροωθήσει στην Ελλάδα. Η οποία Ελλάδα, κατά το Δικαστήριο, είναι χώρα όπου δεν τηρείται η ευρωπαϊκή σύµβαση για τα ανθρώπινα δικαιώµατα, όπου τα δικαιώµατα των αιτούντων άσυλο δεν γίνονται σεβαστά και όπου δεν πρέπει να στέλνονται οι πρόσφυγες διότι κινδυνεύουν να υποστούν συµπεριφορά απάνθρωπη και μειωτική!
Η υπόθεση με δυο λόγια: ένας Αφγανός έφυγε από την Καµπούλ το 2008, πέρασε στο Ιράν κι από εκεί, ακολουθώντας τη διαδροµή της καθόδου των μυρίων, έφθασε στην ελληνική θάλαττα. Πέρασε παράνοµα σε ελληνικό έδαφος και στη συνέχεια ταξίδεψε στο Βέλγιο, όπου και έκανε αίτηση παροχής πολιτικού ασύλου. Οι βελγικές Αρχές, όµως, εφαρµόζοντας τον κανονισµό «Δουβλίνο 2» (που προβλέπει ότι άσυλο μπορούν να ζητήσουν οι πρόσφυγες μόνον στην πρώτη ευρωπαϊκή χώρα, στο έδαφος της οποίας εισήλθαν παράνοµα) τον έστειλαν πίσω στην Ελλάδα, όπου συνελήφθη, έµεινε κρατούµενος υπό άθλιες συνθήκες και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε να ζει στους δρόµους, χωρίς η αίτησή του να εξεταστεί ποτέ.
Η απόφαση αυτή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου έχει και μια θετική, για εµάς, πλευρά: βάζει τέλος στην πρακτική της επαναπροώθησης, βάσει της οποίας, μέσα στο 2010 μόνον, περίπου 7.000 μετανάστες επεστράφησαν στη χώρα μας, από άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ικανοποιεί,έτσι, ένα ελληνικό αίτηµα. Αλλά το ικανοποιεί με έναν εξευτελιστικό και πολύ επικίνδυνο για τη χώρα τρόπο.
Περισσότερα
Νομική: ταράτσα και υπόγεια
Protagon.gr
29 Ιανουαρίου 2011
«Η εγκατάσταση των μεταναστών στο κτίριο της Νομικής ήταν λάθος. Όσοι τους συμβούλεψαν να το κάνουν, έκαναν λάθος», σχολίασε ο Δημήτρης Παπαδημούλης, βουλευτής του Σύριζα. Την ίδια στιγμή που άλλα ιδρυτικά μέλη του κόμματός του όχι μόνο έλεγαν αλλά έπρατταν τα αντίθετα.
Ήλπιζαν φαίνεται στη γενναιοδωρία της ιστορίας. Όταν βρίσκεσαι στην παρακμή σου, ζητάς αίγλη και φως από τα γεγονότα που έζησες, ακόμη κι αν δεν συμμετείχες.
Η φορτισμένη ιδεολογικά Νομική αποτέλεσε τη στόφα της κομματικής αριστεράς που γνωρίζουμε. Τον Φεβρουάριο του 1973 μια ομάδα φοιτητών κατέλαβε το κτήριο επί των οδών Σόλωνος, Σίνα και Μασσαλίας, δίνοντας το σύνθημα της κλιμάκωσης του αντιδικτατορικού αγώνα.
Πρωταγωνιστές, επισκέπτες, φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι μετέπειτα ιδεαλιστές του κοινωνικού αγώνα εξαργύρωσαν την ηλικία τους.
Σήμερα, το ίδιο κτήριο μέλλεται να τους στερήσει την υστεροφημία τους.
Περισσότερα
Egypt Will Never Be the Same
Wall Street Journal
January 28, 2011
The news of Tunisia's Jasmine Revolution rocked the Egyptian Internet. The blogosphere was full of calls urging people to take to the streets on Jan. 25 and bring down the regime of Hosni Mubarak, just as massive protests toppled the 25-year regime of Zine El Abidine Ben Ali.
For too long, despotic Arab governments have been reassured by the submissiveness and compliance of the people. The events in Tunisia have changed everything.
Initially, I didn't want to participate in the protests. Regime change could mean an Islamist takeover. I was also skeptical that the calls for demonstrations would turn out to be anything but empty words. In my experience, such demonstrations are usually attended only by the few dozen people who organize them, all hard-core political activists.
On Tuesday, as I followed the news of demonstrations in various Egyptian cities, I got a call from a friend, an activist and blogger, who criticized my lack of enthusiasm. She told me that she was going, even though she was sick and would have to leave her child alone at home. I was embarrassed by my hesitation and decided to join her.
We agreed to meet at the Bibliotheca Alexandria. There, we joined the demonstration at Port Said Street, one of the city's major internal roads. Instead of the usual traffic jam, the street was packed with thousands of demonstrators, mostly young people. The scene will stay with me forever: There were demonstrators as far as I could see. As we marched on, demonstrators urged the residents of surrounding buildings to join us, and in many cases they were successful.
More
Friday, January 28, 2011
Waves of Unrest Spread to Yemen, Shaking a Region
New York TimesJanuary 27, 2011
Thousands of protesters on Thursday took to the streets of Yemen, one of the Middle East’s most impoverished countries, and secular and Islamist Egyptian opposition leaders vowed to join large protests expected Friday as calls for change rang across the Arab world.
The Yemeni protests were another moment of tumult in a region whose aging order of American-backed governments appears to be staggering. In a span of just weeks, Tunisia’s government has fallen, Egypt’s appears shaken and countries like Jordan and Yemen are bracing against demands of movements with divergent goals but similar means.
Protests led by young people entered a third day in Egypt, where Mohamed ElBaradei, the Nobel laureate who has become an outspoken opponent of President Hosni Mubarak, returned in hopes of galvanizing the campaign. The Muslim Brotherhood, long Egypt’s largest organized opposition, ended days of official inaction and said it would join the Friday protests, declaring “a day of rage for the Egyptian nation.”
Dr. ElBaradei called on Mr. Mubarak to step down. “He has served the country for 30 years, and it is about time for him to retire,” he told Reuters. “Tomorrow is going to be, I think, a major demonstration all over Egypt and I will be there with them.”
More
Crowds clash with police in 'Angry Friday' protests as Egypt cuts Internet, cell service
Washington Post
January 28, 2011
Heavily armed riot police battled thousands of protesters across Cairo on Friday, as the Egyptian government sought to squelch a burgeoning pro-democracy movement that appears to be gaining strength.
The government shut down Internet connections and cellular telephone service in an effort to disrupt communication among the demonstrators, who have relied heavily on social networking sites to organize their protests.
But crowds nevertheless surged onto the streets after noon prayers, in response to organizers' call for a day of protests dubbed "Angry Friday."
Tear gas blanketed much of this capital city's downtown, as demonstrators sought to converge on the centrally located Tahrir Square. They were met by police wielding clubs and water cannons.
Despite the crackdown, the protesters showed no signs of leaving, and continued to chant slogans demanding the removal of Egyptian President Hosni Mubarak.
More
January 28, 2011
Heavily armed riot police battled thousands of protesters across Cairo on Friday, as the Egyptian government sought to squelch a burgeoning pro-democracy movement that appears to be gaining strength.
The government shut down Internet connections and cellular telephone service in an effort to disrupt communication among the demonstrators, who have relied heavily on social networking sites to organize their protests.
But crowds nevertheless surged onto the streets after noon prayers, in response to organizers' call for a day of protests dubbed "Angry Friday."
Tear gas blanketed much of this capital city's downtown, as demonstrators sought to converge on the centrally located Tahrir Square. They were met by police wielding clubs and water cannons.
Despite the crackdown, the protesters showed no signs of leaving, and continued to chant slogans demanding the removal of Egyptian President Hosni Mubarak.
More
Clashes in Cairo Extend Arab World’s Days of Unrest
January 28, 2011
Violent protest spread across Cairo and other Egyptian cities on Friday as thousands of demonstrators intensified their campaign to oust President Hosni Mubarak, pouring from mosques after noon prayers and clashing with police who fired tear gas, rubber bullets and water cannons.
The protests came after days and weeks of turmoil across the Arab world that has toppled one leader in Tunisia and encouraged protesters to overcome deep-rooted fears of their autocratic leaders and take to the streets. But Egypt is a special case — a heavyweight in Middle East diplomacy, in part because of its peace treaty with Israel, and a key ally of the United States.
In what protesters called a “day of wrath,” a crowd of at least 10,000 people moved east from Cairo’s Mohandeseen neighborhood, trying to reach the central Tahrir Square that has been an epicenter of protest. The demonstrations were on a scale far beyond anything in the memory of most residents.
More
Thursday, January 27, 2011
Rights Ruling Stops Return of Refugees to Greece
New York Times
January 26, 2011
A closely watched human rights court case in Strasbourg has spurred several European nations to halt the forced return of asylum seekers to Greece.
The European Court of Human Rights ruled Friday that Belgium and Greece had violated the rights of an Afghan asylum seeker in expelling him to Athens. After the ruling, Denmark, Norway, Finland and, on Wednesday, Switzerland announced that they would cease returning people to Greece.
The countries had been following E.U. policy in sending migrants back to their first port of entry to the European Union to file a refugee claim, despite warnings from the U.N. refugee agency and the Council of Europe’s human rights commissioner that Greece’s system was dysfunctional.
The Afghan asylum seeker, known to the court as M.S.S., said that Belgium and Greece had subjected him to degrading treatment in returning him to Athens, and that he had been denied an “effective remedy” against expulsion. The court agreed.
More
January 26, 2011
A closely watched human rights court case in Strasbourg has spurred several European nations to halt the forced return of asylum seekers to Greece.
The European Court of Human Rights ruled Friday that Belgium and Greece had violated the rights of an Afghan asylum seeker in expelling him to Athens. After the ruling, Denmark, Norway, Finland and, on Wednesday, Switzerland announced that they would cease returning people to Greece.
The countries had been following E.U. policy in sending migrants back to their first port of entry to the European Union to file a refugee claim, despite warnings from the U.N. refugee agency and the Council of Europe’s human rights commissioner that Greece’s system was dysfunctional.
The Afghan asylum seeker, known to the court as M.S.S., said that Belgium and Greece had subjected him to degrading treatment in returning him to Athens, and that he had been denied an “effective remedy” against expulsion. The court agreed.
More
Sunday, January 23, 2011
2 κείμενα για την πολυπολιτισμικότητα
του Αριστείδη Χατζή
Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών
Ιανουάριος 2011
"Πολυπολιτισμικότητα: Ιστορικές και Φιλοσοφικές Διαστάσεις"
"Πολυπολιτισμικότητα και Κοινωνία"
Δύο συμπληρωματικά κείμενα για την πολυπολιτισμικότητα.
Περισσότερα σχετικά κείμενα θα βρείτε εδώ
Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών
Ιανουάριος 2011
"Πολυπολιτισμικότητα: Ιστορικές και Φιλοσοφικές Διαστάσεις"
"Πολυπολιτισμικότητα και Κοινωνία"
Δύο συμπληρωματικά κείμενα για την πολυπολιτισμικότητα.
Περισσότερα σχετικά κείμενα θα βρείτε εδώ
Saturday, January 22, 2011
Friday, January 21, 2011
Government by Choice: Classical Liberalism and the Moral Status of Immigration Barriers
by Nicolás Maloberti
Independent Review
(Forthcoming)
Could we plausibly believe in the fundamental tenets of classical liberalism and, at the same time, support the state’s raising of immigration barriers? The thesis of this paper is that if we accept the main tenets of classical liberalism as essentially correct, we should regard immigration barriers as essentially illegitimate. Considered under ideal conditions, immigration barriers constitute an unjustified infringement on individuals’ ownership rights, since it is difficult to identify a purpose that such an infringement could have that would outweigh the disadvantages created by eliminating important competitive pressures on governments. Considered under nonideal conditions, the problem is, roughly, that immigration barriers cannot be seen as the choice of a lesser evil in the face of either an expected extension of the redistributive state or an expected threat on liberal institutions. On the contrary, since they relax the constraints faced by governments, immigration barriers should be seen as a major contributor in creating the conditions for the perpetuation of the sort of political arrangements that classical liberals resist. If individual sovereignty is to be protected, the sovereignty of the state over a particular territory should not include a prerogative to determine who is to inhabit it.
Read the Paper
Independent Review
(Forthcoming)
Could we plausibly believe in the fundamental tenets of classical liberalism and, at the same time, support the state’s raising of immigration barriers? The thesis of this paper is that if we accept the main tenets of classical liberalism as essentially correct, we should regard immigration barriers as essentially illegitimate. Considered under ideal conditions, immigration barriers constitute an unjustified infringement on individuals’ ownership rights, since it is difficult to identify a purpose that such an infringement could have that would outweigh the disadvantages created by eliminating important competitive pressures on governments. Considered under nonideal conditions, the problem is, roughly, that immigration barriers cannot be seen as the choice of a lesser evil in the face of either an expected extension of the redistributive state or an expected threat on liberal institutions. On the contrary, since they relax the constraints faced by governments, immigration barriers should be seen as a major contributor in creating the conditions for the perpetuation of the sort of political arrangements that classical liberals resist. If individual sovereignty is to be protected, the sovereignty of the state over a particular territory should not include a prerogative to determine who is to inhabit it.
Read the Paper
Wednesday, January 19, 2011
Η «Εταιρεία Ελευθεριών του Εμπορίου», στην Ερμούπολη του 19ου αιώνα: Μια άγνωστη σελίδα του Ελληνικού Φιλελευθερισμού
e-rooster blog
19 Ιανουαρίου 2011
Ο ελληνικός φιλελευθερισμός απέκτησε τα τελευταία 30 χρόνια μια απαράμιλλη δυναμική.
Όμως δεν είναι η πρώτη φορά που οι ιδέες του ενέπνευσαν τους πολίτες αυτής της χώρας.
Ο φιλελευθερισμός στην Ελλάδα των προηγούμενων αιώνων, όσο περνάει ο καιρός και η έρευνα συστηματοποιείται αποδεικνύεται κίνημα με μια άγνωστη όσο και συναρπαστική ιστορία.
Ερμούπολη Σύρου: 1865
Σε μια Ελλάδα καθυστερημένη, καθημαγμένη από τους πολέμους, περιορισμένη στις εσχατιές της οθωμανικής αυτοκρατορίας, ο εμπορικός κόσμος συνιστά το πιο προωθημένο και φιλελεύθερο κομμάτι της κοινωνίας. Οι έμποροι περιδιαβαίνουν την Ευρώπη, αλληλογραφούν με διεθνούς φήμης στοχαστές , σαλπάρουν για μακρινές χώρες και γνωρίζουν νέες κουλτούρες και πολιτισμούς . Εξοικειώνονται με ξένους θεσμούς και διεθνείς εξελίξεις, αναπτύσσοντας μια κοσμοπολίτικη νοοτροπία που προωθεί δυναμικά την κατά Κοραή «μετακένωσι» των ευρωπαϊκών ιδεών.
Τα πιο προχωρημένα μυαλά, έρχονται σε επαφή με τον κλασικό φιλελευθερισμό και μαγεύονται από τις διδαχές του. Ένας από αυτούς τους διανοητές- επιχειρηματίες της εποχής είναι και ο Λεωνίδας Ευμορφόπουλος. Τέκνο της Σύρου με πολυσχιδή δράση και βαθιά παιδεία, ταξιδεύει σε ολόκληρο τον κόσμο και επιστρέφει μετά στην πατρίδα του για να αφιερωθεί στο εμπόριο μεταξιού και την τοπική πολιτική.
Ο Ευμορφόπουλος, ρομαντικός και πραγματιστής συνάμα, συμπεραίνει πως ο μόνος τρόπος για να δώσει μια φιλελεύθερη κατεύθυνση στα πολιτικά πράγματα είναι να δημιουργήσει μια κίνηση πολιτών. Έτσι , μαζί με πενήντα περίπου συναδέλφους του ιδρύει το 1865 την "Εταιρεία Ελευθεριών του Εμπορίου".
Περισσότερα
Εδώ θα βρείτε την εργασία του Μ. Ψαλιδόπουλου
Monday, January 17, 2011
Αμερικανοί μετανάστες στα γκουλάγκ του Στάλιν
Το Βήμα
16 Ιανουαρίου 2011
Μπορεί κανείς να φανταστεί ότι εργάτες από τις ΗΠΑ μετά το κραχ του 1929 θα μετανάστευαν στην ΕΣΣΔ; Και όμως συνέβη. «Μόνο τους οκτώ πρώτους μήνες του 1931, το Αμτρογκ - το σοβιετικό πρακτορείο εργασίας με έδρα τη Νέα Υόρκη- έλαβε περισσότερες από 100.000 αιτήσεις Αμερικανών να μεταναστεύσουν στην ΕΣΣΔ». Τι διεκδικούσαν όλοι αυτοί; Τις μόλις 6.000 θέσεις εργασίας που πρόσφεραν οι Σοβιετικοί για ειδικευμένους μηχανικούς. Οι περισσότεροι από τους αμερικανούς μετανάστες δεν επέστρεψαν ποτέ στις ΗΠΑ. Επεσαν θύματα της σταλινικής τρομοκρατίας.
Αυτή τη σχετικά άγνωστη πτυχή της ιστορίας του 20ού αιώνα ερευνά ο ελληνικής καταγωγής Τιμ Τζουλιάδης στο ογκώδες βιβλίο του Οι εγκαταλειμμένοι (Τhe Forsaken, που απέσπασε το βραβείο Longman-Ηistory Τoday το 2009). Αφήνοντας κατά μέρος τα στερεότυπα στα οποία καταφεύγει μερικές φορές, ιδιαίτερα στα τελευταία κεφάλαια, το βιβλίο του αποτελεί λαμπρό δείγμα ερευνητικής δημοσιογραφίας. Και όπου μιλούν τα γεγονότα και τα στοιχεία, οι θεωρητικολογίες και οι γενικεύσεις πάνε περίπατο.
Τι επεδίωκε ο Στάλιν μ΄ αυτό είναι φανερό: να δώσει την εικόνα μιας χώρας που αντιπροσώπευε την πατρίδα της εργατικής τάξης, μια Γη της Επαγγελίας, μια νέα μεθόριο. Απέναντι στον καταρρέοντα καπιταλιστικό κόσμο υψωνόταν ένας άλλος όπου δεν θα υπήρχε ανεργία, οι συνθήκες εργασίας θα ήταν πολύ καλύτερες και θα χτιζόταν μια δίκαιη και ειρηνική κοινωνία.
Στα πρώτα τέσσερα- πέντε χρόνια τα πράγματα έβαιναν κάπως ομαλά. Οι αμερικανοί εργάτες, τεχνίτες και μηχανικοί είχαν προσαρμοστεί σε έναν άλλον τρόπο ζωής διατηρώντας πολλές από τις αμερικανικές τους συνήθειες.
Ακόμη και ομάδες του μπέιζμπολ υπήρχαν, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν εύκολο εκείνα τα χρόνια να προμηθευθούν τα ρόπαλα, τα γάντια και τις απαραίτητες ειδικές μπάλες για το παιχνίδι. Το μπέιζμπολ ωστόσο σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα έγινε από τα δημοφιλέστερα σπορ σε όλη τη Σοβιετική Ενωση. Ωσπου συνέβη αυτό που θα άλλαζε τα πάντα.
Περισσότερα
Sunday, January 16, 2011
Milton Friedman 2/6: Ghost of Capitalism Past
Uncommon Knowledge
with Peter Robinson
Hoover Institution
with Peter Robinson
Hoover Institution
Thursday, January 13, 2011
Tuesday, January 11, 2011
Friday, January 7, 2011
Χαρά Νικοπούλου: τσάμπα ηρωίδα
Protagon.gr
6 Ιανουαρίου 2011
Υπάρχει το είδος της ανομίας που ανθούσε με την ανοχή όλων μας και τώρα περίπου πανθομολογείται η ανάγκη πάταξής του, κάτι που δημιουργεί την ελπίδα ότι κάποτε θα εκλείψει. Εννοώ τα παράνομα ρουσφέτια, τα φακελάκια κλπ. που πολλές φορές έχετε διαβάσει εδώ. Υπάρχει όμως και μια άλλη μορφή ανομίας που όχι μόνο δεν συνειδητοποιείται και καταγγέλλεται αλλά επιβραβεύεται κιόλας από ένα κομμάτι της κοινωνίας. Δυστυχώς και από τον υποτιθέμενο κορυφαίο πνευματικό θεσμό της χώρας. Είναι η ανομία που σχετίζεται με το εθνικό μας παραμύθι.
Η δασκάλα Χαρά Νικοπούλου που βραβεύτηκε πρόσφατα από την Ακαδημία Αθηνών παρέβη τα εξής: τον Κανονισμό και το Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα, τους Νόμους του Κράτους για τα δικαιώματα των Ελλήνων Πολιτών ανεξαρτήτως θρησκείας και γλώσσας, την επίσημη μειονοτική πολιτική που έχουν αποφασίσει χωρίς να την ρωτήσουν όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων 15 ετών, το Σύνταγμα και τη Συνθήκη της Λωζάνης. Όχι λίγα. Αρκετά πάντως για να κάνουν την Ακαδημία να θυμηθεί τις κακές της στιγμές.
Περισσότερα
Legalise sale of human organs to end 'transplant tourism', say surgeons
January 6, 2011
Leading surgeons have called on the Government to consider legalising the sale of human organs for transplants.
People can currently donate organs such as a kidney while still alive but cannot make money from them. They also can't decide who the organs go to.
Many doctors, such as Professor Nadey Hakim, think this policy should be urgently reconsidered.
Professor Hakim, a Harley Street surgeon, believes a regulated market would stop desperate sick people from travelling abroad to buy organs on the black market.
He said this 'transplant tourism' can lead to botched operations and patients often require further surgery when they return to the UK.
More than 10,000 people in the UK currently need a transplant. Of these, 1000 each year - the equivalent of three a day - will die waiting as there are not enough organs available.
Professor John Harris, of Manchester University, supports a debate of the issue and has developed proposals for an 'ethical market.'
Under his plan, the NHS would be the sole supplier of organs. Consent would be required and checks would be made to make sure the donor wasn't under any pressure.
'Being paid doesn't nullify altruism,' he told The Independent.
'Doctors aren't less caring because they are paid. With the current system everyone gets paid except the donor.'
More
Wednesday, January 5, 2011
Το τείχος της ντροπής
Ελευθεροτυπία
5 Ιανουαρίου 2011
Στην αυγή του 21ου αιώνα, η Ευρώπη φαίνεται πως θα ορθώσει ένα ακόμα τείχος.
Στον Εβρο, αυτή τη φορά, για ν' αποτρέψει το κύμα μεταναστών. Η ελληνική κυβέρνηση δέχεται να φέρει εις πέρας αυτή την ντροπή. Δωδεκάμισι χιλιόμετρα τείχους για να εμποδίζουν τους απελπισμένους ν' αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη. Σαν και αυτή που αναζητούσαν κάποια χρόνια πριν απελπισμένοι Ελληνες, οι οποίοι έφταναν με κάθε τρόπο στις ΗΠΑ, την Αυστραλία, τον Καναδά.
Πιστεύουν οι εμπνευστές της ιδέας πως έτσι θα περιορίσουν τον πραγματικά μεγάλο αριθμό μεταναστών που καθημερινά μπαίνουν και εγκλωβίζονται στη χώρα μας διαβιώνοντας σε άθλιες συνθήκες (γιατί δεν τους απελευθερώνει προς τις άλλες χώρες της Ε.Ε., όπως προτείνει και το ΚΚΕ;). Δεν υπολογίζουν ωστόσο οι εμπνευστές πως η απελπισία δεν ανακόπτεται. Οπου και αν μπήκαν τείχη ντροπής (Μεξικό, Ισπανία κ.α.), τα μεταναστευτικά κύματα απελπισμένων δεν περιορίστηκαν ιδιαίτερα. Απλά οι έμποροι ψυχών θ' αναζητούν μεγαλύτερες μίζες για να τους μεταφέρουν στη Δύση.
Περισσότερα
Tuesday, January 4, 2011
Why A.D. 2011 beats 100,000 B.C.: More choices, free will, freedom
Scientific American
January 3, 2011
Has civilization been a big mistake? My friend and former neighbor Kirkpatrick Sale thinks so. Sale is a smart, feisty critic of modernity, and especially technology and big government. His writings have inspired environmentalists such as Bill McKibben, whose book Eaarth: Making a Life on a Tough New Planet (Times Books, 2010) cites Sale.
Sale's book Rebels Against the Future (Basic Books, 1996) celebrates the so-called Luddite rebellion of British workers against textile factories in the early 19th century. The book ends with a rousing call for a new Luddite rebellion, in which we reject computers and other technologies that increasingly rule our lives.
Sale serves up a similar anti-progress message in After Eden (Duke University Press, 2006), which argues that our despoliation of Earth is bearing us toward "a conjunction of crises that will create havoc, war, starvation, disease and death on a wide scale in every land on earth, and bring our civilization crashing down around our heads." Yikes! Sale yearns for the simple, pre-technological existence of our Paleolithic ancestors, nomadic foragers who according to Sale lived in harmony with each other and with nature before civilization messed everything up.
More
Sunday, January 2, 2011
Subscribe to:
Posts (Atom)