Sunday, July 18, 2010

Πολύτιμη συμβολή στη μελέτη του Εμφυλίου

του Στέφανου Κασιμάτη

Καθημερινή
18 Ιουλίου 2010

Eπί χρόνια το ΚΚΕ είχε λυσσάξει εναντίον του «γιορτών μίσους», που οργάνωνε η πλευρά των νικητών του Εμφυλίου στον Γράμμο, ώσπου κάποτε σταμάτησαν. Μόλις συνέβη αυτό, το ΚΚΕ -σαν έτοιμο από καιρό- βάλθηκε αμέσως να στήνει τις δικές του «γιορτές μίσους» στον ίδιο χώρο. Ετσι, κάθε Αύγουστο το κόμμα που αντιπροσωπεύει κατ’ αποκλειστικότητα τον λαό συγκεντρώνει πιστούς του και τους οδηγεί (πάντα σε άψογη παράταξη και με συντονισμένο βήμα, εννοείται...) στον Γράμμο, όπου σε μια εκδήλωση παγκόσμιας πρωτοτυπίας γιορτάζουν τη συντριβή του λεγόμενου Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας από τον Εθνικό Στρατό.

Δύσκολο να εξηγήσει κανείς, βάσει της λογικής, τι μπορεί να ωθεί έναν σημερινό κομμουνιστή να πανηγυρίζει τη μνήμη της τελικής ήττας, όμως όποιος ενδιαφέρεται για τη σύγχρονη ιστορία μας και, ειδικά, για τον στρατό που ηττήθηκε στον Γράμμο το 1949, οφείλει να διαβάσει το βιβλίο του καθηγητή της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Νίκου Μαραντζίδη Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια. Γραμμένο με υποδειγματική σαφήνεια, σε γλώσσα που δεν χρωματίζεται από τις απόψεις του ερευνητή ή τις διαπιστώσεις της έρευνας, το βιβλίο του Ν. Μαραντζίδη παρουσιάζει στις 200 σελίδες του τα κοινωνιολογικά χαρακτηριστικά, την πολιτική φυσιογνωμία, το αξιόμαχο, τους μηχανισμούς ασφαλείας, τα ζητήματα ταμπού, αλλά και την εξωτερική βοήθεια του ΔΣΕ.

Η αξία του έγκειται κυρίως στα τέσσερα χρόνια έρευνας, που αφιέρωσε ο Ν. Μαραντζίδης σε αρχεία των χωρών του πρώην σοβιετικού μπλοκ. Ειδικά στο κεφάλαιο για τη σχέση του ΔΣΕ με τις Λαϊκές Δημοκρατίες, η έρευνα του Ν. Μαραντζίδη φωτίζει τον περίπλοκο μηχανισμό που χρησιμοποιούσαν οι φιλικές προς τους σκοπούς των ανταρτών χώρες, για να εξασφαλίζεται η συστηματική ροή πολεμοφοδίων, τροφίμων και άλλων υλικών, χωρίς τα οποία ο ΔΣΕ δεν θα μπορούσε να επιχειρήσει τη στρατιωτική αναμέτρηση. Είναι γι’ αυτήν τη σχολαστική τεκμηρίωση με νέα στοιχεία που το βιβλίο του Ν. Μαραντζίδη κάνει το κατεστημένο των υμνητών της «εποποιίας» του ΔΣΕ να εκνευρίζεται. Θα τους περάσει όμως, όπως πέρασε και η ιδεολογία, εξαιτίας της οποίας οδήγησαν την Ελλάδα στον αιματηρότερο πόλεμο που γνώρισε κατά τον 20ό αιώνα...