Καθημερινή
10 Ιανουαρίου 2012
Είναι εκπληκτικό, αλλά στην Ελλάδα ουδείς ενδιαφέρεται για τους νόμους που ψηφίζονται, πολλοί όμως δυσανασχετούν όταν αυτοί εφαρμόζονται. Αυτό συνέβη και με τη σύλληψη έξι διαδηλωτών στη Χαλκίδα οι οποίοι αποδοκίμασαν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κατά τη διάρκεια της τελετής αγιασμού των υδάτων.
Κακώς συνελήφθησαν; Κακώς· σε μια φιλελεύθερη χώρα, οι αποδοκιμασίες, ακόμη και οι πλέον αισχρές, μπορεί να συναντούν τη βδελυγμία των υπολοίπων, αλλά όχι την ποινική δίωξη. Η ελευθερία του λόγου είναι από τα αξιώματα της δημοκρατίας και δεν μπορεί να έχει περιορισμούς αναλόγως των προσώπων. Ομως, η προσβολή του προσώπου του Προέδρου της Δημοκρατίας -μαζί με πολλά άλλα- δεν ποινικοποιείται μόνο από απλούς νόμους· η απαγόρευση προκύπτει από το ίδιο το Σύνταγμα.
Η ανελευθερία του λόγου στην Ελλάδα έχει βαθιές ρίζες και είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη. Αυτό γίνεται ξεκάθαρο αν ρίξουμε μια ματιά στο άρθρο 14 περί Τύπου. Είναι ένα από τα μακροσκελέστερα άρθρα. Από τις 572 λέξεις, μόνο οι 33 κατοχυρώνουν την ελευθερία του λόγου. Οι υπόλοιπες 539 είναι απαγορεύσεις! Γράφαμε και παλιότερα ότι «η ελευθερία του λόγου είναι ναρκοθετημένη τόσο πολύ, που σε μια αντιδημοκρατική εκτροπή κάποιος δικτάτορας δεν θα χρειαστεί να αναστείλει την ισχύ του άρθρου 14, αλλά απλώς να το εφαρμόσει» (Καθημερινή 12.5.2006).
Περισσότερα
