Καθημερινή
11 Δεκεμβρίου 2015
Από το 2001 μέχρι σήμερα ο πολιτικός γάμος των ομόφυλων ζευγαριών αναγνωρίστηκε από χώρες όπως η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Νορβηγία, η Σουηδία, η Φινλανδία, η Δανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιρλανδία, αλλά επίσης η Ισπανία και η Πορτογαλία. Δεν αναγνωρίστηκε μόνο στην Ευρώπη αλλά στη Βόρεια (Καναδάς, ΗΠΑ) και τη Λατινική Αμερική (Μεξικό, Αργεντινή, Βραζιλία, Ουρουγουάη), στη Νέα Ζηλανδία και στη Νότια Αφρική. Πολλές άλλες χώρες ετοιμάζονται να τον αναγνωρίσουν, όπως η Αυστραλία και η Σλοβενία.
Η Ελλάδα δεν είναι μέσα σ’ αυτές. Για την ακρίβεια, στην Ελλάδα δεν έχει επεκταθεί ακόμα ούτε το σύμφωνο συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια. Εάν ψηφιστεί το νομοσχέδιο που μόλις κατατέθηκε, η χώρα μας θα πάψει απλώς να είναι σε ακόμα έναν τομέα μια θλιβερή ντροπιαστική εξαίρεση. Βέβαια αυτό που θα επιτευχθεί δεν έρχεται μόνο πολύ αργά, είναι και πολύ λίγο. Διότι η παγκόσμια τάση τα τελευταία χρόνια, σε όλες τις θεσμικά ώριμες φιλελεύθερες δημοκρατίες είναι η αναγνώριση πολιτικού γάμου. Δυστυχώς στην Ελλάδα σχεδόν κανείς δεν τολμά να το θέσει ως προτεραιότητα. Ακόμη και τώρα, που το σύμφωνο συμβίωσης πρόκειται να αναγνωριστεί με τόσο μεγάλη καθυστέρηση, συνεχίζονται οι αντιδράσεις. Πολλά από όσα έχουν γραφτεί και ακουστεί τελευταία μάς θυμίζουν πόσο λίγο απέχουν από τον Μεσαίωνα κάποιοι ελληνικοί θεσμοί.
Είναι κρίμα να μην πρωταγωνιστεί η Ελλάδα στο ζήτημα αυτό δεδομένου ότι από το 1983 και μετά το ελληνικό οικογενειακό δίκαιο παρακολούθησε τις διεθνείς εξελίξεις και σε πολλά ζητήματα ο Ελληνας νομοθέτης έκανε σαφώς προοδευτικές επιλογές. Αλλά στο ζήτημα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών θα παραμείνουμε ουραγοί και απ’ ό,τι φαίνεται για πολλά χρόνια. Γιατί είναι τόσο σημαντικός ο γάμος, αν έχει επεκταθεί στα ομόφυλα ζευγάρια το σύμφωνο συμβίωσης; Για έναν απλό λόγο. Διότι μόνο η αναγνώριση του πολιτικού γάμου είναι συμβατή με την ισονομία και την ισοπολιτεία που καθιερώνει το Σύνταγμα στο άρθρο 4. Ο αποκλεισμός των ομόφυλων ζευγαριών από τον θεσμό του γάμου δεν παραβιάζει όμως μόνο το Σύνταγμα. Παραβιάζει τις βασικές αρχές του σύγχρονου Κράτους Δικαίου, όπως αυτές οι αρχές διαμορφώνονται στον 21ο αιώνα.
Διαβάστε το άρθρο στην ιστοσελίδα της Καθημερινής
Κατεβάστε το άρθρο όπως δημοσιεύθηκε (PDF)
Διαβάστε άλλα δύο σχετικά άρθρα μου: στο Βήμα Ιδεών (14/7/2008) και στα Νέα (19/12/2013)
